گل گاو زبان:

گیاهی است دوساله یا چندساله علفی با ساقه‌ای ساده یا منشعب و برافراشته به ارتفاع 20 نا 80 سانتی‌متر، پوشیده از کرکهای ریش مانند، برگهای قاعده‌ای سرنیزه‌ای و برگهای ساقه‌ای سرنیزه‌ای و کرکدار. گل‌های نامنظم لوله‌ای و درشت به رنگ‌های ارغوانی تیره یا رغوانی متامیل به بنفش دارد.

گل گاو زبان گیاهی است که در ایران ارش گیاهی آن برهمگان شناخته شده‌است و به همراه سنبل اطیب به عنوان آرام‌بخش مصرف می‌شود.

گل گاو زبان در گیلان در مناطق نسبتاً مرطوب دامنه‌های جنگلی و مرتعی در اطراف رودبار و منجیل، رستم آباد، عمارلو، پره‌سر، ییلاقات رحیم‌آباد  و اشکورات رودسر، اطراف گردنه حیران و مناطق ییلاقی تالش در فصل بهار می‌روید و با گل‌های زیبای خود جلوه‌ای خاص به طبیعت زیبای گیلان می‌بخشد. در سال‌های اخیر کشت آن به لحاظ مصارف دارویی رایج گشته و در ارتفاعات مناطق مختلف استان روستائیان به پرورش و تکثیر آن می‌پردازند.

منبع: کتاب گیلان – جلد اوّل- صفحه 402